کتاب کاغذ و آینه ( تاریخچه فشرده عکاسی )

کتاب کاغذ و آینه

«کاغذ و آینه» به مرور تاریخ عکاسی می‌پردازد و از بخش‌های متنوع و گوناگونی تشکیل شده است. نکته بارزی که در تورق این کتاب به چشم می‌آید دقت ناشر و مترجم بر مصور کردن مباحث فشرده این متن است، به گونه‌ای که سرفصل‌های مختلف این کتاب با عکس‌هایی مرتبط صفحه آرایی شده و کوشیده شده عکس‌ها از آن دسته از آثاری گزینش شوند که پیش از این کمتر منتشر یا دیده شده است. کیفیت ممتاز چاپ چهار رنگ و صحافی بر لذت مطالعه این کتاب می‌افزاید.
نکته دیگر ضمیمه کرونولوژی این کتاب است که در ۱۵ صفحه به مرور اتفاقات مهم سال‌های ۱۷۹۸ تا ۱۹۹۶ می‌پردازد، از نخستین آزمایش‌های تثبیت عکس‌های حاصل از کمرا آبسکیورا تا نخستین دوربین دیجیتال کاسیو در این کرونولوژی مورد توجه قرار گرفته است.
کاغذ و آینه با تقسیم بندی زمانی تاریخ عکاسی به هشت فصل، رویدادهای مهم پیش از سال ۱۸۳۹ تا اتفاقات و جنبش‌های سال‌های ۱۹۶۵ تا امروز را مورد بررسی و معرفی قرار می‌دهد:
تلاش‌های نخست در ثبت تصویر، عکس‌های اولیه روزنامه نگاری، پیشگامان عکاسی رنگی، عکاسی صریح، فتو مونتاژ و فتوگرام، گسترش عکاسی مطبوعاتی، دوران شکوفایی پرتره، عکاس به مثابه مولف، عکس‌های چیدمانی شده و جریانات اخیر گزیده‌ای از سرفصل‌های این تاریخچه فشرده عکاسی‌اند.
کیارنگ علایی مترجم این کتاب در مقدمه آن نوشته است: «در این سال‌ها شاهد انتشار مکرر تاریخ عکاسی از زبان مورخین، عکاسان یا مترجمینی بوده‌ایم که وجهی از این تاریخ برایشان جذاب بوده است. اگرچه زیبایی‌های هنر عکاسی و آن‌چه به تکوین این هنر در عمر یکصد و هشتاد و پنج ساله‌اش انجامیده آن قدر زیاد هست که انتشار چندین و چند باره‌ آن، چیزی از لطفش نکاهد و چه بسا در هر نشر گوشه‌ای از رویدادهای عکاسی که تاکنون بر آن نوری تابیده نشده و در تاریکی به سر می‌برده، روشن و آشکار گردد، اما به واقع روایت ویلفرید باتس از تاریخ این هنر روایتی بس متفاوت است که از جنبه‌های مختلف حاوی ارزش است.

نخستین چیزی که این روایت را متمایز می‌کند قالبی است که باتس برای این کتاب درنظر گرفته است. روایت باتس از تاریخ عکاسی به هیچ عنوان روایتی داستان گونه نیست که خواننده را با ترفند‌ها و تکنیک‌های داستان نویسی در متن قرار دهد و به‌ واسطه‌ آن کششی ژرف در دنبال کردن مطالب ایجاد کند، روایت باتس از تاریخ عکاسی روایتی متکی بر جزییات است و از این جهت این کتاب، تاریخی مختصر و گزیده اما دقیق و پر حوصله است.

 دومین نکته زبان خاص باتس است که در آن ارجاعات کوتاه و فراوان دیده می‌شود. این ارجاعات کوتاه می‌تواند برای خواننده‌ علاقه‌مند به عکاسی سررشته و نقطه‌ الهامی برای مطالعات بیشتر در منابع دیگر باشد.

سومین مساله تسلط کم نظیر باتس بر جریان‌های عکاسی در دو قرن گذشته است. اهتمام او در متن بر این بوده که به جای پر رنگ کردن نقش عکاس، به تبیین جریان‌های عکاسی و جایگاه رسانه‌ای این هنر بپردازد.

و بالاخره آن‌که کتاب با دقتی کم نظیر در اتفاقات مهم هر دهه به روایتی بسیار فشرده و مختصر پرداخته و به واقع مانند‌های لایت‌های دقیق و پروسواسی است که در یک کلاس عالی عکاسی به معلمی ویلفرید باتس نگاشته شود.