کتاب بحران واقعیت در باب عکاسی معاصر

کتاب بحران واقعیت شامل بیش از 50 مقاله در شش فصل، از نوشته‌های اندی گراندبرگ، نویسنده، منتقد و نظریه‌پرداز حوزه عکاسی است.
نوشته‌ها و دیدگاه‌های انتقادی اندی گراندبرگ، درک جامعی از قواعد واصول پیچیدة عکاسی در دنیای هنر و رسانه‌ها به دست می‌دهد. گراندبرگ دربارة عکس‌ها صحبت می‌کند و با متحول ساختن شیوة نگرش ما به واقعیت، مفاهیم سنتی و قراردادی ارتباط میان هنر و زندگی را دگرگون می‌کند. اینکه عکس‌ها چگونه رسالت هنـر را بازتعریف می کنند و به چه طریقی جایگزین واقعـیت شده اند، سوالاتی هستند که نوشته های انتقادی گراندبرگ همواره در جستجوی پاسخی برای آن بوده است.
اندی گراندبرگ از عکس به عنوان «متقاعدکننده ترین آثار هنری در انتهای سدة بیستم» نام می‌برد. در این کتاب، او، طبیعت عکاسی و شیوة نگرش ما به آن را زیر سوال می برد، برخی از عکاسان بزرگ قرن بیستم را ارزیابی می کند، در مورد گرایشهای پست مدرن هنر در دهه هشتاد بحث می کند، و جریانهای کنونی در زمینة ژورنالیسم و مستندنگاری را تشریح می‌کند. همچنین در مورد رسانه‌های الکترونیک و آیندة عکاسی در عصر الکترونیک نظرات روشنگری را ارائه می‌دهد. 

گراندبرگ، به زبانی ساده و در عین حال با خردمندی، مهمترین مباحث عکاسی در ربع آخر قرن بیستم را موشکافی می کند. بحران واقعیت کتابی حیاتی برای کسانیست که در پی درک جایگاه عکاسی در جهان امروز هستند. نائومی روزنبلوم، نویسندة کتاب تاریخچه جامع عکاسی، دربارة این کتاب میگوید: «این مقالات روشنگرانه دربارة جریانهای معاصر عکاسی، درک جامعی را در مورد موضعی که رسانه در انتهای این قرن اتخاذ کرده، ارائه می‌کند.»

گراندبرگ بیش از بیست و پنج سال(در زمان نگارش کتاب) در حوزه ی عکاسی و هنرهای تجسمی قلم فرسایی کرده است؛ از 1981 تا 1991 به عنوان منتقد هنری در نیویورک‌تایمز فعالیت داشته است. از 1992 تا 1997 مدیر انجمن دوستان عکاسیدر سانفرانسیسکو بود. او نویسندة کتاب های تعاملات عکاسی و هنر از 1946 (1987، به همراه کتلین مک کارتی گاس)، الکسی برودوویچ (1989)، مایک و دوگ استارن (1990)، راهنمای عکاسی گروندبرگ (1989) می‌باشد. نوشته‌های او علاوه بر نیویورک تایمز، در آرت فوریوم، هنر در آمریکا، عکس آمریکایی، ووگ انگلیسی و تعداد زیادی کاتالوگ، مجموعه مقاله و مجله دیگر چاپ می‌شد. در میان نمایشگاههایی که او سازماندهی کرد، می توان از رضایت و شکایت (1994)، نقاط ورود: فرهنگ های دنباله رو (1996)، و میراث انسل آدمز (1997) نام بـرد. او مـدرس نقـد و تاریخ عکاسـی در کالج دارتموث، دانشگاه ایالتی سانفرانسیسکو، انستیتو هنر سانفرانسیسکو و مدرسه هنرهای تجسمی نیویورک بوده است. وی هم‌اکنون رئیس دپارتمان عکاسی کالج هنر و طراحی کورکوران واشینگتون (از سال 2002) است.